حاج قاسم مهربان‌ترین و عاطفی‌ترین مرد میدان بود. به همان اندازه که با خانواده‌های شهدا مهربان بود به همان میزان هم در مقابل استکبار و جریانهای تکفیری سرسخت و بی‌پروا بود.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، متن پیش رو یادداشتی است از سیدحامد اسحاقی، مسئول هنرهای تصویری حوزه هنری استان اردبیل که در ادامه از نظر می گذرد؛
حاج قاسم مهربان‌ترین و عاطفی‌ترین مرد میدان بود. به همان اندازه که با خانواده‌های شهدا مهربان بود به همان میزان هم در مقابل استکبار و جریانهای تکفیری سرسخت و بی‌پروا بود. در دفاع از مردم ستمدیده لحظه‌ای تردید به خود راه نمی‌داد، به یاری سیل‌زدگان می‌شتافت و همگان را بر این کار دعوت می‌کرد.
خصوصیت اصلی سردار دلها حضور در خط مقدم نبردها بود و علاقه‌ای به فرماندهی از پشت جبهه‌ها نداشت. بارها از زبان هم‌رزمانش شنیده‌ایم که در هر کجا قضیه جنگ و دفاع از حریم اهل بیت(ع) به مشکل بر می‌خورد شخصاً حضور می‌یافت و با فرماندهی بی‌نظیر خود کار را پیش می‌برد.
«قوام ایران اسلامی و بقای آن به رهبریت آن است. مردم از من قبول كنید من عضو هیچ حزب و جناحی نیستم و به هیچ طرفی جز كسی كه خدمت می‌كند به اسلام و انقلاب تمایل ندارم. اما این را بدانید والله علمای شیعه را تماما و از نزدیك می‌شناسم. الان ۱۴ سال شغل من همین است. علمای لبنان را می‌شناسم. علمای پاكستان را می‌شناسم. علمای حوزه خلیج فارس را می‌شناسم. چه شیعه و چه سنی والله، اشهد بالله، سرآمد همه این روحانیت، این علما از مراجع ایران و مراجع غیر ایران، این مرد بزرگ تاریخ یعنی آیت‌الله العظمی خامنه‌ای است»
این سخن‌ها از تفکر و اندیشه کسی نشأت می‌گیرد که با پایان یافتن دوران دفاع مقدس عافیت‌نشینی طلب نکرد و سال‌های سال در بیرون از مرزهای جغرافیایی ایران در لبنان و فلسطین و عراق و سوریه و در مقابل مجهزترین نیروهای نظامی دنیا و در دفاع از مردم مظلوم منطقه مردانه ایستاد و قدمی عقب ننشست. مردی که به اذعان دشمنان قسم خورده‌اش در سازماندهی و توانبخشی نیروها و تاکتیک‌های نظامی دارای نبوغ بسیار بالایی بود و با هوش و استعداد ذاتی خود همه نقشه‌های آنان را نقش برآب می‌کرد.
سخن از سردار دل‌هاست، سرداری که در دنیای آشفته امروز آیه رحما بینهم و اشدا علی الکفار را به خوبی معنا بخشید. تصویری که فرزند خردسال شهید هنگام قنوت برایش گل هدیه می‌کند و پس از نماز عاشقانه در آغوشش آرام می‌گیرد گویای همین واقعیت است. با تأسی از مولایش علی(ع) جمع اضداد بود به همان اندازه که با خانواده‌های شهدا مهربان بود به همان میزان هم در مقابل استکبار و جریانهای تکفیری سرسخت و بی‌پروا بود. در دفاع از مردم ستمدیده لحظه‌ای تردید به خود راه نمی‌داد، به یاری سیل‌زدگان می‌شتافت و همگان را بر این کار دعوت می‌کرد. چنین مردی با این اوصاف وقتی که وارد حرم حضرت زینب(س) می‌شد و سر بر سجده می‌گذاشت چنان اشک می‌ریخت تو گویی همان شیر شرزه میدان نبرد نیست. مکتب اهل بیت(ع) و مکتب انقلاب او را این‌گونه پرورانده بود.
سردار خود را سرباز ولایت و امام امت می‌دانست و به دریای مواج ولایت وصل بود. ولایتمداری را از اصول مهم در زندگی می‌دانست و به شدت به آن پایبند بود. از زبان دخترش شنیدیم که گفت: پدرم مهربان‌ترین و عاطفی‌ترین همسر و پدری مجاهد و بی‌باك و سربازی فداكار برای ولایت بود و اطاعت از ولایت را شرط پیمان می‌دانست.
سردار در یکی از سخنرانی‌هایش در مورد شهادت چنین می‌گوید: «که اگر كسی شهید بود، شهید می‌شود و اگر از كسی بوی شهید استشمام نكردید، ولو آن كه كشته شود، شهید نیست، شهید كسی است كه وقتی او را می‌بینید، سخن او را می‌شنوید و با او رفاقت و مجالست می‌كنید، بوی شهادت را از او استشمام كنید»
و شهادت بی‌گمان تنها چیزی بود که می‌توانست پاداشی برای تلاش‌های بی وقفه و خستگی‌ناپذیر این سردار رشید اسلام باشد.
در وصیت‌نامه سردار سلیمانی توجه به ولایتمداری موج می‌زند و می‌توان گفت نقطه مشترک مورد تأکید حاج قاسم به تمامی افراد مطرح شده در وصیت‌نامه‌اش موضوع ولایتمداری است.
ایادی استکبار و نظام سلطه گمان می‌کردند که با شهادت سردار می‌توانند به اهداف خود در منطقه دست یابند ولی از این نکته غافل هستند که سلیمانی تنها یک فرد نیست بلکه سلیمانی یک مکتب است و نهالی را که این شهید با رشادت‌هایش کاشت و با خونش آبیاری کرد به زودی به ثمر خواهد نشست و جوانان انقلابی و مؤمن راه این شهید وارسته را تا نابودی کامل نظام سلطه و ایادی استکبار و از همه مهمتر رژیم اشغالگر ادامه خواهند داد.
انتهای پیام/
بدون دیدگاه