سیروس سپهری معتقد است که مردم باید هوشیار باشند و هنر و فرهنگ را از آن خود بدانند و نگذارند این سلاح تأثیرگذار به دست سیاسیون بیفتد.به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، سیروس سپهری بازیگر نقش «ادریس» در سریال «نون خ» در خصوص انتظارات هنرمندان از دولت آینده گفت: با توجه به بیکاری نزدیک به دو سال اکثر هنرمندان به خاطر کووید ۱۹ و پیش از آن رکود بیش از حد اقتصادی و عدم استقبال مردم از فعالیت‌های هنری به خاطر خروج هنر از سبد فرهنگی خانوار در وهله اول متقاضی جبران خسارت به هر نحو ممکن هستیم.
سپهری مهمترین چالش برای دولت آینده را سیل خواسته‌های ریز و درشت اصحاب فرهنگ و هنر دانست و گفت: این سیل به خاطر بی‌مهری‌هایی است که در سال‌های اخیر نسبت به حوزه فرهنگ و هنر شده که از مسائل معیشتی گرفته تا باز گذاشتن دست آنها در نقد تحلیل و انعکاس و انتقال مشکلات کف میدان در هر حوزه‌ای به مسئولین مربوط است.
وی در مورد بایدها و نبایدهای رویکرد دولت آینده به هنر گفت: وقتی جایگاه هنر در سال‌های دور ایران را می‌بینیم به مثابه جایگاهش در کشورهای مدرن امروز است، اکثر هنرمندان را به خاطر تأمین معیشت اولیه جذب یکی از ادارات دولتی می‌کردند، به‌طور مثال تئاتری‌ها کارمند اداره تئاتر می‌شدند، یعنی کار تئاتری‌ها را خودشان انجام می‌داند نه اینکه کسی با مدرک اقتصاد درحوزه تئاتر کار کند و تئاتری بیکار بماند، الان شما فرهنگسراها را در نظر بگیرید، هر کدام بیش از پنجاه کارمند دارند، چند درصد آنها فرهنگی هستند؟ به جرأت می‌گویم که نود درصد آنها از طریق رابطه جذب شده‌اند، همین می‌شود که اهل هنر شغل ثابت ندارند و کل زندگی به جای خلق آثار باید نیاز مالی خانواده را رفع و رجوع کنند، درد بزرگ آنجاست که در کشور ما هنر شغل محسوب نمی‌شود این است که آثار هنری عمدتاً رو به افول نهاده‌اند و از همه مهم‌تر فرهنگ و هنر متولی مشخصی ندارد.
بازیگر نقش «ادریس» در سریال «نون خ» در مورد چگونگی و اهمیت حمایت دولت از فرهنگ و هنر گفت: اولاً اهالی فرهنگ و هنر باید از لحاظ مالی تأمین باشند تا آثار فاخر خلق کنند، دوماً تکلیف متولی این حوزه فقط وزارت فخیمه فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد به هزاران دلیل، سوماً مدیران و مسئولین حوزه‌های فرهنگ و هنر از جنس خود فرهنگ و هنر باشد و این نباشد که مثلا فلان آقازاده رئیس انجمن موسیقی شود و الی آخر… جالب است بدانید در مصوبه ۱۳۴۳ شورای ملی وقت هنرمندانی که نتوانسته‌اند جذب مراکز دولتی شوند توسط دولت به تأمین اجتماعی معرفی شده‌اند تا با مبلغ بسیار ناچیز بیمه شوند تا احساس امنیت شغلی داشته باشند، ضمن اینکه آقایان پس از ۲۰ و بانوان ۱۵ سال بازنشسته شوند و این مبلغ ناچیز الان سربه فلک کشیده تا آنجا که بسیاری توان پرداخت نداشته و بعد از ۱۵ سال پرداخت بیمه‌شان قطع شده و ضمن اینکه مثل یک بیمه‌شده معمولی باید ۳۰ سال پرداخت شود تا بازنشسته شوند، آن هم با حقوق هم‌تراز کارگران شریف، در این کوران ویروس کرونا تیرخلاص را زده‌اند تا دیگر کمر راست نکنیم یعنی به اکثر اقشار بیمه بیکاری تعلق می‌گیرد الا هنرمندان، چرا؟ چون به قول یکی از مدیران که البته سال‌ها پیش خطاب به بنده فرمودند «ما تئاتر نخواهیم باید چکار کنیم؟!» شاید به مزاح گفته باشند ولی حاضرم سوگند یاد کنم که این جمله در پس زمینه ذهنش بود که بر زبان جاری شد.
سپهری در ادامه با تأکید بر اهمیت جایگاه اصناف در هنر گفت: در تمام دولت‌های پیشرفته حرف و قدرت تغییر در دستان صنوف است، مانند سال گذشته که صنف هواپیمایی یکی از کشورهای اروپایی اعتصاب کرد و ظرف شش ساعت تمام خواسته‌هایشان پذیرفته شد، هنرمندان، خبرنگاران، اهالی فرهنگ بدانید اگر صنف نداشته باشید آن هم با مدیرانی از جنس خود هیچ قدرتی نخواهید داشت.
وی در پایان هنر، فرهنگ و ادب را تأثیرگذارترین سلاح در دست مردم آگاه به مسائل زمانه خویش دانست و افزود: هنرمندان و اصحاب فرهنگ نیز چونان اسلحه در دست سیاسیون هستند، مثل دوره‌های قبل انتخابات ریاست جمهوری که با وعده بهتر کردن وضع موجود هنرمندان ساده دل و بیگانه با سیاست را به سمت خویش کشاندند تا از این طریق آراء مردم را داشته باشند. مردم عزیز هوشیار باشید، فرهنگ، ادب، هنر، همه و همه از آن شماست، از آنان جدا و با آنها بیگانه نشوید و نگذارید به دست سیاسیون بیفتد.
انتهای پیام/
بدون دیدگاه